Motocykl napędzany gazem drzewnym

28-letni Siergiej Atroszczenko z Lepel zbudował motocykl napędzany gazem drzewnym.

Motocykl jest na generatorze gazu, a paliwem do niego są suche kliny drewniane, zużycie to worek klocków na 100 km.

Generator gazu to instalacja do produkcji gazu palnego z paliwa stałego. Jako paliwo stałe wykorzystuje się z reguły lokalne surowce: węgiel, torf, drewno, słomę, a także odpady z przemysłu drzewnego. Przemiana paliwa stałego w gazowe nazywana jest „zgazowaniem” i polega na spaleniu paliwa przy dostarczeniu ilości tlenu atmosferycznego lub pary wodnej, która jest niewystarczająca do całkowitego spalenia.

Gazogeneratory transportowe były powszechne w Europie pod koniec lat 30. i 40. XX wieku, kiedy dużo paliwa naftowego trafiało na potrzeby wojska, a gospodarka narodowa musiała podróżować na „drewnie”.
Do transportu najlepiej nadają się generatory gazów procesowych o odwróconym układzie faz. W generatorach tego typu powietrze było doprowadzane do części środkowej wzdłuż ich wysokości, w której odbywał się proces spalania. Selekcji gazów formowanych dokonano poniżej dopływu powietrza. Strefa aktywna zajmowała część wytwornicy gazu od miejsca doprowadzenia powietrza do rusztu, poniżej której znajdował się popielnik z rurą do pobierania gazu.
Strefy suchej destylacji i wstępnego suszenia znajdowały się powyżej rdzenia, aby wilgoć paliwa i żywicy nie mogła opuścić generatora gazu z pominięciem rdzenia.

Przechodząc przez strefę wysokiej temperatury produkty suchej destylacji ulegały rozkładowi, w wyniku czego ilość smoły w gazie opuszczającym generator była znikoma.

Z reguły w zgazowarkach z odwróconym zgazowaniem gorący gaz generatorowy służył do podgrzewania paliwa w bunkrze.
Poprawiło to sedymentację paliwa, ponieważ wyeliminowało przyklejanie się pokrytych żywicą podkładek do ścian leja zasypowego, a tym samym zwiększyło stabilność generatora.

Link nr. I do źródła informacji

Link nr. II do źródła informacji